Trebinje

Trebinje je gradsko naselje i sedište istoimenog grada u Republici Srpskoj. Ime grada potiče ili od latinske reči tribunus (zapovednik jedne veće ili više manjih jedinica rimske vojske) ili od slovenske treb, što znači žrtva).

Nalazi se na samom jugu Hercegovine, smešteno je ispod planine Leotar, na obodu Trebinjskog polja, u dolini nekada najveće evropske reke ponornice Trebišnjice, koja protiče kroz grad. Od mora je udaljeno oko 27 km putem do Dubrovnika, ili oko 38 km putem do Herceg Novog.

Za Trebinje se kaže da je „grad sunca i platana“, a jedan je od najljepših gradova. Ekonomski je i kulturni centar regije Istočne Hercegovine.

Među poljima gornje Hercegovine najveće je i najpoznatije je Trebinjsko i Popovo polje. Uvale Trebinjskog i Popova polja su po svojem tektonskom postanku jedna celina, ali na okolnim brdima i na njoj nije jednak rad erozije i denudacije. Ta razlika je očigledna. Pored toga dva polja su razdvojena Trebinjskom šumom.

Na njima ima useva koji daju i dva roda godišnje pa se ono naziva i hercegovačkim Misirom, po poređenju sa dolinom Nila, odnosno Egiptom ili Misirom.

Klima u Trebinju je mediteranska sa kratkim blagim zimama i dugim žarkim letima. Jeseni su mnogo toplije od proleća, a sneg je veoma retka pojava. Trebinje je danas najtopliji grad u Republici Srpskoj, odnosno Bosni i Hercegovini uz Mostar i Neum. Trebinje spada u najsunčanije gradove na Balkanu. Sneg u Trebinju je prava retkost, a i kada padne zadrži se po nekoliko časova. Karakteristični vetrovi u Trebinju su Bura i Jugo. Bura duva sa severoistoka, donosi hladno i vedro vreme. Dok Jugo duva iz pravca jugoistoka, donosi toplo i kišovito vreme. Jugo duva obično u zimskom periodu. Klima je pogodna za uzgoj velikog broja palmi i južnog voća (smokva, nar, mandarina, limun, narandža, grejpfrut, maslina, vinova loza).

Reka Trebišnjica je od grada Trebinja i dobila svoje ime. Ona je podzemnim vodama u direktnoj vezi sa rekom Mušnicom. Najpre se ispod gorskog prevoja Čemerna javlja potočić Vrba koji ponire i opet se javlja u Gatačkom polju, kao Mušnica. Ona nestaje u Gatačkom polju, a opet se javlja pod brdom Vlajinjom kod Bileće. To je izvor reke Trebišnjice.

Ona ponire u Ponikvama pod Klekom na severozapadnom kraju Popova Polja. Odakle podzemnim kanalima otiče prema Neretvi i Jadranskom moru. Korito reke kroz Popovo polje je betonirano tako da je nestalo ponora, a i čestih poplava. Dok joj korito nije izbetonirano Trebišnjica je bila najveća ponornica u Evropi. Ukupna dužina toka je 97,8 km.

Polovinom 60-ih godina prošlog veka izgradnjom hidroenergetskog sistema, Trebišnjica je pregrađena na dva mesta Grančarevo i Gorica. Brana Grančarevo kod istoimenog sela, 6 km uzvodno od Trebinja, pravi je gigant (123 m). Njenom izgradnjom potopljeno je korito Trebišnjice i sela uz nju sve do Bileće.

Najstariji stanovnici Trebinja bili su Iliri, a u VII veku p.n.e. se doseljavaju i Grci. Spomen njihovog prisustva ostao je u toponimima. Rimljani dolaze u trebinjski kraj u III vijeku p.n.e. Od njihovog dolaska ovaj kraj je poznat pod nazivom Travunija. Dolazak Slovena se veže za VI vek. U ranom slovenskom periodu se zna za više oblasnih gospodara koji su vladali područjem. Nakon što je bugarski car Simeon Veliki zbacio sa vlasti Zaharija Pribislavljevića, vladar Travunije Mihajlo Višević se okrenuo savezu sa kraljem Hrvatske Tomislavom. Godine 1168. Travuniju je preuzeo Stefan Nemanja. Pod vlašću Nemanjića će i ostati sve do kraja dinastije. Kasnije je Trebinje do dolaska Turaka bilo i u sastavu bosanske države Tvrtka I, a nakon njega se smenjuju mnogi oblasni gospodari.

Turska vladavina trajala je od 1466. pa sve do 1878, kada ih smjenjuju Austrougari. Srpska vojska je u Trebinje ušla 11. novembra 1918. godine.

U Drugom svetskom ratu oslobođeno je borbama 5. oktobra 1944.

U delu Trebinja iznad naselja Police nalaze se ostaci poređanog kamena u pravilno raspoređenim linijama za koje se veruje da imaju značenje povezano sa astronomijom.

Trebinje je do 1992. godine bio privredno vrlo razvijen grad. Za vreme rata dolazi do ekonomske izolacije i naglog pada privredne proizvodnje i zaposlenosti. Posle rata se beleži znatan oporavak privrede, pa kada je u pitanju zaposlenost u Republici Srpskoj najbolja situacija je u Trebinju i Banjaluci, gde u proseku na 3,5 stanovnika dolazi jedna zaposlena osoba. Nosioci privrednog razvoja opštine su:Industrija alata. Najveći proizvođač visokokvalitetnih alata i jedan od najvećih u Evropi. Svoje proizvode izvozi u preko 40 zemalja sveta.

Hidroelektrane na Trebišnjici. Na Trebišnjici su izgrađene dve hidroelektrane Graničarevo i Gorica. Od 1998. godine sedište Elektroprivrede RS se nalazi u Trebinju.

5 dana/3 noćenja 159€

TREBINJE sa posetom Sarajevu

Trebinje